Een feestje en een nieuw ziekenhuis

De tijd vliegt. Vandaag, 7 mei 2016, is de bottumor in mijn heup alweer twee jaar verleden tijd. Mede dankzij die grote operatie kan ik dat op deze zonnige dag vieren. Natuurlijk, de ingreep had ook negatieve consequenties en complicaties. De geïnfecteerde wond, de lange revalidatie en zelfs de operatie van vijf maanden geleden horen ook allemaal bij de gevolgen ervan. Krukken,, katheters, spuiten en ander medisch materiaal zullen altijd tot mijn dagelijks leven behoren. Maar dat is niet erg, dat heb ik er graag voor over. Ik bezoek dan ook steeds zonder veel tegenzin het ziekenhuis. Sinds de afgelopen blogpost heb ik twee bezoekjes aan het ziekenhuis gebracht. De kinderuroloog in de VU verwachtte me voor controle en ik had een afspraak in een 'nieuw' ziekenhuis. De kinderuroloog was heel tevreden. De mogelijke complicaties die voor de operatie allemaal zijn doorgesproken en overdacht, zijn me vooralsnog allemaal bespaard gebleven. Het grootste deel van het gesprek ging over problemen die kunnen gaan ontstaan rondom het katheteriseren en hoe die opgelost moeten worden. Eigenlijk is het VUmc bij problemen waarbij snel hulp nodig is, een beetje te ver weg en daarom heeft mijn arts de dokters in het Erasmus MC in Rotterdam gevraagd de spoedgevallen voor hun rekening te nemen. Dit vonden ze geen probleem, en dus stapte ik afgelopen dinsdag het Sophia kinderziekenhuis binnen voor een intake. Daar besprak ik met een kinderuroloog kort mijn voorgeschiedenis, stemden we af welk ziekenhuis ik wanneer moet bellen en tenslotte werd mijn lijstje met allergieën in het systeem gezet. Daarna was ook dat bezoekje weer klaar en was mijn inschrijving in het derde academische ziekenhuis een feit. Op donderdag 26 mei is het alweer tijd voor de volgende ziekenhuisafspraak. Op die dag zal er weer een controle zijn bij mijn kinderoncoloog.