maandag 11 december 2017

Op de achtergrond

Mijn vorige blogpost plaatste ik twee weken geleden. Dat leek voor de VU een startschot te zijn om verschillende zaken rondom mij te willen regelen. Ik werd gebeld door de operatieplanning, de anesthesist keurde me telefonisch goed en de kinderoncoloog wijzigde de tijden van de afspraken voor me, zodat ik niet zo lang zou moeten wachten tussen de onderzoeken en gesprekken. Het verbaast me dat ik nog nooit een ziekenhuisafspraak ben vergeten!
Zo waren we afgelopen donderdag ook weer keurig op tijd op de afdeling Radiologie. Binnen een mum van tijd waren er twee foto's van mijn longen gemaakt en kon ik bijna meteen door naar de spreekkamer van de oogarts. Daar viel deze keer toch wel iets meer te bespreken dan normaal het geval is, want met mijn oogprotheses verliep het dit afgelopen jaar niet helemaal zoals gewenst. De dokter haalde er tijdens het onderzoek een ocularist (prothesemaker) bij en kwam samen met hem tot een aantal adviezen. Oogdruppels voor 's nachts, een antibacterieel middeltje en nieuwe, aangepaste protheses zullen er waarschijnlijk voor zorgen dat ik minder last ga hebben van mijn ogen. Het aanmeten van de protheses heb ik vandaag dan ook maar meteen ingepland en gebeurt, als er geen operatie tussendoor komt, in januari.
De kinderoncoloog was ondertussen al naar me op zoek. Ze nam me meteen over van de oogarts en we begonnen aan een 'gek' consult. Dit was namelijk de laatste keer dat zij me zou controleren. We hebben het ruim twee jaar uitgesteld, maar het is nu toch echt tijd om overgedragen te worden aan de arts voor volwassenen.
Ze stelde voor de laatste keer haar vragen en onderzocht me nog een keer heel uitgebreid. Toen ze me vroeg hoe ik mijn toekomst zie, had ik daar geen antwoord op. Zij wel. Mijn kinderoncoloog heeft alle vertrouwen in mijn toekomst.
Ik herhaal: mijn kinderoncoloog heeft alle vertrouwen in mijn toekomst!
Afscheid nemen van iemand die zo goed voor je heeft gezorgd, is niet makkelijk. Omgekeerd was dat precies hetzelfde, maakte mijn dokter duidelijk. Wat is het soms moeilijk geweest, maar wat hebben we ook hilarische momenten beleefd. 
De longfoto's waren tijdens ons gesprek volledig op de achtergrond geraakt. Maar vandaag, aan het einde van de morgen, mocht de dokter me voor de laatste keer de uitslag vertellen. Mooier hadden we niet kunnen afsluiten. De foto's tonen schone longen!
Mij helemaal loslaten kan de dokter (nog) niet. Het komende half jaar is zij, bij problemen, nog mijn aanspreekpunt en, ze zal me  op de achtergrond 'stiekem' blijven volgen, zei ze.
Over drie maanden volgt gewoon weer de volgende controle van mijn bekken en longen. Wellicht is er voor die tijd meer nieuws over de komende operatie. Maar eerst: kerst vieren!
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten