De volgende kuur

Morgen is het weer tijd voor de volgende chemokuur, de veertiende. Dinsdag is de thuiszorg weer geweest om de lijnen van mijn broviac door te spuiten en bloed af te nemen. Die middag zouden we gebeld worden door het VU met de uitslag. Rond half vijf besloten we zelf maar te bellen, omdat ik vermoedde dat ze ons vergeten waren. De bloedwaardes waren laag, maar nét voldoende voor een kuur. Ik hoop maar dat ze niet verder gezakt zijn als er morgen in het ziekenhuis weer bloed afgenomen wordt, want dan bestaat de kans dat ik alsnog niet gekwalificeerd word voor de kuur en weer naar huis kan. De dagen thuis waren zonder veel bijzonderheden, afgezien van de fysiotherapie dan. Ik ben namelijk weer begonnen met staan en 'lopen' naar de rolstoel. Een maand of twee geleden was ik daarme gestopt, omdat ik een keer was flauwgevallen toen mijn HB veel te laag was. Nu voelde ik me veel sterker en kan ik dus weer verder. Het gaat erg goed moet ik zeggen. Ik mag mijn nieuwe heup eindelijk belasten, en hoewel ik nog véél meer op mijn rechterbeen steun, doe ik met mijn linkerbeen al veel meer dan eerst. Ik hoop dat ik snel zo lang kan zitten en genoeg kan bewegen om van mijn dagelijkse injectie tegen trombose af te zijn. Het is een naar prikje, te vergelijken met een wespensteek. Mijn armen krijgen er steeds meer blauwe plekken bij.

Morgen ga ik dus weer met de ambulance naar het VU. Daar krijg ik, afhankelijk van mijn bloedwaarden, zaterdag weer de Methotrexaat (MTX) toegediend in vier uur. In de daaropvolgende dagen wordt de stof door middel van het geven van heel veel vocht, zo snel mogelijk weer uit mijn lichaam gehaald. Als de spiegel van de MTX in mijn bloed is gedaald tot 0,1 mag ik weer voor een paar dagen naar huis, waarna alweer de volgende kuur begint.