nog ééntje (voorlopig)

gisteren waren mijn bloedwaardes zoals verwacht nog niet goed genoeg om naar huis te gaan. net niet. maar, omdat het nét niet goed genoeg was, hoefde ik vandaag niet opnieuw een spiegel te laten meten, maar mocht ik om 12 uur naar huis. ondanks het spugen ben ik niet schrikbarend veel afgevallen. ik verdraag de sondevoeding weer, evenals gewoon voedsel. ook heb ik nog maar één klein blaartje kunnen bespeuren, dus de verwachting is dat dat wel goed zal gaan. de goede uitslagen deon me goed. wel ben ik voorzichtig, omdat ik weet dat àlles van de operatie afhangt. als die goedgaat, is mijn oncologe optimistisch wat betreft genezing, en dus ik ook. dinsdag moet ik om 1 uur in het AMC zijn. ik ga dan praten met de orthopeed en een oncoloog. hierna ga ik naar het VU, waar ik voorbereid word op de zesde kuur die als alles goed is de dag erna zal starten. dat is dan de laatste kuur van de voorbehandeling. het is natuurlijk fijn om straks even geen kuren te hebben, maar aan de andere kant geven ze me wel een stukje rust. dan weet ik tenminste dat er iets aan die tumor gedaan wordt. ik kan maar moeilijk omgaan met het feit dat er iets in me zit dan ongeremd kan groeien en zich kan verspreiden, zonder dat ik daar ook maar enige controle over heb. helaas beginnen door de kuren wel mijn wimpers uit te vallen en ook mijn wenkbrauwen worden dunner. als ik héél goed voel, zitten er wat kale plekjes die ik echt niet kan uitstaan. maar, alles beter dan een tumor, alles voor die bloem, àlles voor een toekomst! kom maar op met de operatie en de nabehandeling, weg met die kwaadaardige cellen.